အပ္ခ်ဳပ္သည္မေလး

“ အပ္ခ်ဳပ္သည္မေလး ”

ေကာင္မေလးေရ
ကိုယ့္ရင္နဖားေပါက္ထဲ တိုး၀င္လာတဲ့
မင္းမ်က္၀န္းၾကိဳးေတြ
ခိုင္ၿမဲ တင္းေႏွာင္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕ကြယ္
( မင္းဟာ ဘယ္လိုအပ္ခ်ဳပ္သည္ပါလိမ့္ )
ကိုယ့္ ႏွလံုးသား ရွပ္အကၤ်ီေလးေပါ့
အိတ္ကပ္ေတြ မပါဘူး
ေဆးသားေတြ မပါဘူး
စတစ္ကာေတြ မပါဘူး
စာတန္းေတြ မပါဘူး
ၾကယ္သီးစိမ္းေတြ မပါဘူး
လူေတြဟာ
ကိုယ့္ရင္ျပည့္ေစတဲ့ အစာကို
မေၾကဘူး ဘာသာနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကတယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ အပ္ခ်ဳပ္သည္မေလးေရ
မင္းမ်က္ေစာင္းေတြ ေၾကပါေစ
ႏႈတ္ခမ္းစူစူေတြ ေၾကပါေစ
ေျခေစာင့္သံေလးေတြ ေၾကပါေစ
ရန္ေတြ႕သံေလးေတြ ေၾကပါေစ
မေက်နပ္မႈေတြ ေၾကပါေစ
မင္းစိတ္နဲ႔ ကိုယ့္အက်ၤီမွာ
သံုးရာသီစာ လံုျခံဳေႏြးသက္
အလြမ္းေလေတာင္ မသလပ္ပါေစနဲ႔
မင္းရဲ႕ သံေယာဇဥ္ တစြန္းတစနဲ႔
တဘ၀စာ ကာေထြး
ကိုယ့္ ရင္လႊာေပါက္ေလး ေသးပါေစ
အားလံုးျပီးဆံုးသြားခဲ့ရင္ေတာင္
ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ၾကိဳးေတြကို ျဖတ္ေတာက္မပစ္ပါနဲ႔
မင္းကိုခ်စ္စိတ္နဲ႔ ရင္ငိုျပံဳး
ကဗ်ာလက္နဲ႔ ငါ ထံုးထားခ်င္လို႔
ႏွလံုးသား တည့္တည့္ကိုမွ
မင္းလိုဂို ထည့္ခ်င္တဲ့
ကိုယ့္ရဲ႕ အပ္ခ်ဳပ္သည္မေလးေရ
ရိုးရိုးေလးပါပဲ
အရမ္းခ်စ္တယ္

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )

ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ျပီး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရပါေသာ ခ်စ္သူ ငယ္ေလး သို႔