ကိုယ့္လက္နဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ လကၡဏာ

“ကိုယ့္လက္နဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ လကၡဏာ”

သမိုင္းကို ေရးရင္း ေရးရင္း
ေျခရာေတြ ကေသာင္းကနင္းရႈပ္ပြ
စာမ်က္ႏွာတိုင္း ၾကက္ေျခခတ္လွလွေလးေတြနဲ႔
ဘ၀ဆိုတဲ့ အကၡရာေစာင္းေပၚ
ကံၾကမၼာက လက္ခေမာင္း ထခတ္တယ္

ကိုယ့္အေၾကာင္း နားမလည္ဘဲ
ကိုယ့္အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတဲ့သူေတြလည္း
တျဖည္းျဖည္း အသက္ရႈေတြၾကပ္
သူ႔ႏွာေခါင္းေပါက္နဲ႔သူ ေအာက္ဆီဂ်င္ငတ္လို႔
အေနအထိုင္မတတ္တဲ့ ကၾကီးလို
ယပက္လက္ ဆန္ေနေလရဲ႕

တခါတခါ
၀ိုင္းဖြဲ႕ေျပာတဲ့ စကား၀ိုင္းမွာ
အပ္တစင္း ေျမခသံ
ကၽြန္ေတာ္ ၾကားတယ္

လူေတြနဲ႔ ေ၀းရာေရွာင္ရင္း
လူေတြၾကားထဲ ေရာက္ေရာက္ေနေတာ့
ကိုယ့္ ဖိနပ္ေတြကေတာင္
ကိုယ္နဲ႔ အေပါင္းအဖက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့

ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားလား ေမေမ
တကယ္ေတာ့ အေမ့သားက
အညတရေယာက္ပါ
ကိုယ့္ လက္ဖ၀ါးက လကၡဏာကို
ကိုယ့္ဘာသာ ေရးခ်င္ခဲ့တာေလး တခုပါပဲ

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )

ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ပဲ ျမန္မာကို ျပန္ရေတာ့မယ္ဗ်ာ။ အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ျပန္ခါနီးေလး ကဗ်ာေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႔ ခ်ေရးလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာကို ျပန္ေရာက္လို႔ အဆင္ေျပရင္လည္း ဘေလာ့ကို ဆက္ေရးသြားျဖစ္မွာပါ။ အေျခအေနေပးရင္ေပါ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအားလံုးပဲ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။